Τα Πιέρια είναι ένα εκτεταμένο βουνό, εξαιρετικά δασωμένο και με… χαρακτήρα. Δεν εντυπωσιάζει με το ύψος του αλλά με τις όμορφες και μακριές διαδρομές του και με την ηρεμία του τοπίου. Δέχεται πολλά χιόνια το χειμώνα και στις αρχές της Άνοιξης. Η ψηλότερη κορυφή είναι το Φλάμπουρο (2.193)

Η ψηλότερη κορυφή των Πιερίων είναι το Φλάμπουρο με 2.193 μ. ύψος. Για να το προσεγγίσετε πρέπει να κάνετε μία άλλη διαδρομή από αυτή που περιφράφεται δίπλα μιας και η απόσταση από το καταφύγιο της Σαρακατσάνας είναι πολύ μεγάλη. Το Φλάμπουρο προσεγγίζεται ευκολότερα από το χωριό Βελβενδός του ν. Κοζάνης. Αρχικός μας προορισμός είναι το εγκαταλελειμένο χωριό Καταφύγι που απέχει από τον Βελβενδό 20 χλμ. Από το Καταφύγι ξεκινά επίσης δασικός δρόμος που οδηγεί στο καταφύγιο αλλά και μονοπάτι που μετά από 2.00′-2.30’ω προσεγγίζει το καταφύγιο. Πίσω του διακρίνεται και η ψηλότερη κορυφή την οποία προσεγγίζουμε με εύκολο ανέβασμα σε 45’λ περίπου. Η διαδρομή δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Η μόνη δυσκολία που θα αντιμετωπίσετε είναι να φτάσετε από τον Βελβενδό στο Καταφύγι. Αυτό μπορεί να γίνει με κάποιο αγροτικό. Όπως φαντάζεστε οι δυσκολίες της διαδρομής πολλαπλασιάζονται κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Πολύτιμες πληροφορίες μπορείτε να πάρετε από την Ορειβατική Ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου στον Βελβενδό.

Στη σκιά του Ολύμπου, τα ταπεινά Πιέρια, διαθέτουν όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν κάθε εξόρμηση ενδιαφέρουσα. Υπέροχη φύση, όμορφες διαδρομές, ενδιαφέρουσες διασχίσεις, τρία οργανωμένα καταφύγια και την συμπαράσταση του τοπικού Ορειβατικού Συλλόγου. Για όλα αυτά αξίζει να τα επισκευθείτε και να περπατήσετε στα καταπληκτικά μονοπάτια τους.

Πρόσβαση
Οι διαδρομές που περιγράφουμε εδώ έχουν σαν αφετηρία, η μεν πρώτη, το χωριό Ρητίνη που απέχει 20 χλμ. από την Κατερίνη και εξυπηρετείται με το ΚΤΕΛ Κατερίνης η δε δεύτερη το χωριό Βελβενδός του Νομού Κοζάνης που επίσης εξυπηρετείται με το αντίστοιχο ΚΤΕΛ.

Η διαδρομή μας ξεκινά από το χωριό Ρητίνη και συγκεκριμένα από τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο απέναντι από την είσοδο του σχολείου. Ακολουθούμε τον δρόμο για 10’λ περίπου και μετά τα τελευταία σπίτια του χωριού συναντάμε τα πρώτα σημάδια του μονοπατιού και πινακίδα. Για τα επόμενα 20′-30’λ ανεβαίνουμε την “κόντρα” που συναντάμε μπροστά μας για να βγούμε και πάλι στον δασικό δρόμο που τώρα έχει γίνει χωματόδρομος. Κινούμαστε για λίγο πάνω στον χωματόδρομο, προς τα δεξιά για συναντήσουμε και πάλι τα σημάδια του μονοπατιού που ξεκινούν για πάνω. Το μονοπάτι είναι καλοσημασμένο, χάρη στις προσπάθειες των μελών του δραστήριου Σ.Ε.Ο. Κατερίνης και κινείται για τις επόμενες 3.00’ω μέσα σε θαυμάσιο δάσος οξιάς, από τα ωραιότερα και σπανιότερα που συναντάμε στα ελληνικά βουνά. Αυτές είναι οι εκπλήξεις που επιφυλάσσουν τα “ξεχασμένα” Πιέρια, αποτελώντας έναν όμορφο τόπο για ανιχνευτικές εξορμήσεις. Στο τέλος του ανεβάσματος φτάνουμε σε πλάτωμα όπου συναντάμε και πάλι τον δασικό δρόμο. Εδώ η περιοχή λέγεται Πευκώνας. Διασχίζουμε τον δρόμο και μπαίνουμε πάλι στο μονοπάτι που ανεβαίνει κόβοντας συνεχώς τον δρόμο. 15’λ αργότερα βγαίνουμε και πάλι σε νέο πλάτωμα. Σε αυτό το σημείο έχει πραγματοποιηθεί παλαιότερα αναδάσωση με πεύκα και υπάρχει επίσης και περιφραγμένο φυτώριο του δασαρχείου. Διασχίζουμε το φυτώριο (από σημεία που δεν είναι περιφραγμένο!!!) και ανεβαίνουμε την πλαγιά που βλέπουμε απέναντί μας. Αρχικά ανεβαίνουμε ευθεία και στη συνέχεια λίγο προς τα αριστερά. Η πλαγιά είναι λίγο ασαφής αλλά η καλή σήμανση θα σας βοηθήσει. 30’λ πιο πάνω φτάνουμε στη θέση Σαρακατσάνα όπου και το φιλόξενο καταφύγιο του Σ.Ε.Ο. Κατερίνης. Το καταφύγιο είναι ένα από τα τρία που υπάρχουν στα Πιέρια. Είναι αρκετά μακριά από την ψηλότερη κορυφή, το Φλάμπουρο, το οποίο απέχει κάποιες 3.00′-3.30’ω από εδώ, αλλά ολόγυρα θα βρείτε κάποιες κορυφές τις οποίες μπορείτε να δοκιμάσετε συμπληρώνοντας την ανάβασή σας μέχρι εδώ. Η διαδρομή, αν και δεν είναι κοντή, είναι εξαιρετικά όμορφη και ενδιαφέρουσα και μπορείτε άνετα να την κάνετε και χειμώνα. Όπως θα σας πουν και τα παιδιά από τον Σ.Ε.Ο. Κατερίνης υπάρχει και το χειμερινό μονοπάτι για το καταφύγιο, το οποίο αποτελεί παραλλαγή του κανονικού μονοπατιού. Απλά είναι πιο επίπονη η ανάβασή του και ο χρόνος που θα κάνετε θα είναι ίδιος ή και περισσότερος.