Η πρώτη σκέψη για τη διαδρομή που περιγράφουμε πιο κάτω περιελάμβανε και το κομμάτι χωριό Καταρράκτης έως την τοποθεσία Αλώνι Χιόνι λίγο πιο κάτω από το διάσελο της κορυφής Καταφίδι και πολύ κοντά στον καταρράκτη που έχει δώσει το όνομα στο ομώνυμο χωριό. Οι τελευταίες πληροφορίες λένε ότι από τον καταρράκτη έχει ανοιχτεί δασικός δρόμος (!) μέχρι το Αλώνι Χιόνι στα 1.600 μ. υψόμετρο. Ο δρόμος έχει καταστρέψει σε αρκετά σημεία το παλιό μονοπάτι που ανέβαινε από τον Πρ. Ηλία (40’λ έξω από το χωριό Καταρράκτης) μέχρι εδώ. Μπορείτε βέβαια να επιχειρήσετε το ανέβασμα αλλά δεν θα το συνιστούσαμε γιατί η διαδρομή είναι έτσι κι αλλιώς πολύπλοκη. Εάν επιμένετε πάντως να μερικά σημεία προσοχής. Από το χωριό Καταρράκτης ακολουθήστε το ρέμα που βρίσκεται στα Νότιο Ανατολικά του χωριού και έχοντάς στο δεξί σας χέρι περάστε το χαρακτηριστικό γεφυράκι και στρίψτε αμέσως αριστερά ακολουθώντας το στενό μονοπάτι που συνεχίζει προς τα πάνω. Θα συναντήσετε μερικά αραιά κόκκινα σημάδια που υποδεικνύουν τη διαδρομή αλλά σε αραιά σημεία. 1.00’ω από το χωριό θα συναντήσετε (στα 1.100) το ξωκλήσι του Πρ. Ηλία. Από εδώ αρχίζει ένα σκληρό ανέβασμα στη ράχη που απλώνεται μπροστά μας. Το παλιό υδραγωγείο του χωριού μας βοηθά στον προσανατολισμό με προορισμό τις στάνες στη θέση Αλώνι Χιόνι στα 1.400 μ. Στα Βόρεια ο εντυπωσιακός καταρράκτης μας δίνει την ευκαιρία για μια στάση. Από εδώ αρχίζουν, πιθανώς, τα δύσκολα. Ο δασικός δρόμος φτάνει πάνω από τον καταρράκτη και η πηγή που υπήρχε εδώ δεν υπάρχει πια. Εάν δεν θέλετε να αντιμετωπίσετε το ανέβασμα μέχρις εδώ μπορείτε να βρείτε κάποιο αγροτικό να σας ανεβάσει. Από εδώ και πάνω το μονοπάτι ακολουθεί τον μοναδικό πιθανό δρόμο προς το αέρινο διάσελο που ενώνει την κορυφή Καταφίδι στα δεξιά με την κατά 1 μ. (!!!) χαμηλότερη κορυφή στα αριστερά σας. Το ανέβασμα δεν είναι ότι ευκολότερο έχετε κάνει στη ζωή σας. Σχεδόν 2.00’ω σκληρού ανεβάσματος προς το διάσελο απ’ όπου η θέα θα σας κόψει την ανάσα. Τα περήφανα Άγραφα απλώνονται σαν βράχινη θάλασσα μπροστά μας, με την Κακαρδίτσα στα Βόρεια και τον Νομό Ιωαννίνων ως το βάθος του ορίζοντα. Αριστερά και κάτω το οροπέδιο των Κουστελάτων και στο βάθος χαμηλά τα Θεοδώριανα, ο αυριανός μας προορισμός εκτός και αν αντέχετε να το κάνετε την ίδια μέρα!!!. Κατεβαίνουμε με Α κατεύθυνση και μεγάλη προσοχή την πλαγιά και φτάνουμε στα Κουστελάτα όπου θα συναντήσουμε δύο στάνες, νερό και χώρο να διανυκτερεύσουμε αφού συνεννοηθούμε με τους τσοπάνηδες για να μην έχουμε εκπλήξεις από τα φοβερά ελληνικά τσοπανόσκυλα.

Η επόμενη μέρα περιλαμβάνει το κατέβασμα προς τα Θεοδώριανα, το φιλόξενο χωριό που είναι χτισμένο στις νότιες πλαγιές των Τζουμέρκων. Από τα Κουστελάτα με Ανατολική κατεύθυνση κατεβαίνουμε την σχετικά ομαλή ράχη με σκοπό να συναντήσουμε το μονοπάτι που έρχεται από τα Βόρεια, από τους μελισσουργούς. Η διαδρομή εδώ είναι κάπως πολύπλοκη και δεν χάνετε τίποτα να ρωτήσετε τους τσομπάνηδες που τα ξέρουν καλύτερα. Το μονοπάτι που συναντάμε κινείται ανάμεσα σε απόκρημνες πλαγιές παράλληλα με το ρέμα της Γκούρας. Στην αρχή του δεν θα βλέπετε τα Θεοδώριανα αλλά μπορείτε να βάλετε σημάδι ένα από τα ξωκλήσια που είναι χτισμένα έξω από το χωριό. 2.30′-3.00’ω από τα Κουστελάτα θα συναντήσετε το ξωκλήσι του Πρ. Ηλία. Από εδώ ο χωματόδρομος (ή το cross country) θα σας φέρει πολύ εύκολα στα Θεοδώριανα. Η διαδρομή είναι όντως επίπονη. Μην ξεχάσετε να έχετε πάντα μαζί σας περισσότερο νερό από όσο φαντάζεστε ότι χρειάζεστε. Η ανταμοιβή είναι ένας τόπος με απαράμιλλη αισθητική που δυστυχώς κινδυνεύει και αυτός από τους ανθρώπους. Αν αληθεύουν οι φήμες ο δρόμος που ανοίχτηκε μέχρι τον καταρράκτη θα συνεχιστεί και προς Θεοδώριανα μέσω Κουστελάτων. Ας ελπίσουμε ότι κάτι τέτοιο δεν θα γίνει γιατί διαφορετικά, ακόμη ένας όμορφος τόπος θα έχει καταστραφεί ανεπανόρθωτα, θύμα της απίστευτης ανοησίας μερικών.

{backbutton}