Το μαγείρεμα στην κατασκήνωση της Ομάδας Προσκόπων δεν καλύπτει μόνο βασικές ανάγκες του ανθρώπινου οργανισμού, αλλά παράλληλα αποτελεί ένα βασικό μέρος του Προγράμματος, καθώς είναι ένα από τα πληρέστερα μέσα Αγωγής.

Δίνεται η ευκαιρία σε παιδιά, που ίσως ποτέ δεν έχουν αναπτύξει πρωτοβουλίες αυτοεξυπηρέτησης βασικών τους αναγκών, το κίνητρο και στη συνέχεια η υποχρέωση, να προσφέρουν κάτι ζωτικό στον εαυτό τους και την Ενωμοτία τους, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα τις αρχές της Υπευθυνότητας, της Συνέπειας, της Προσφοράς. Πραγματοποιείται με έναν “αόρατο” αλλά πολύ επιτυχημένο τρόπο σύσφιξη των δεσμών μέσα στην Ενωμοτία, ενώ γίνεται βίωμα η έννοια του Καθήκοντος για τον Πρόσκοπο που “χάνει” το παιχνίδι του για να εξυπηρετήσει τους άλλους της συντροφιάς!

Σμιλεύεται ο χαρακτήρας των νεαρών παιδιών την ίδια ακριβώς στιγμή που με τη σωστή προετοιμασία και παρασκευή ενός απλού φαγητού αποκτούν ένα σημαντικό εφόδιο για τη ζωή τους.

Το ενωμοτιακό μαγείρεμα, όταν αντιμετωπισθεί σωστά είναι από μόνο του μια μικρή περιπέτεια, που ταιριάζει απόλυτα με τις ανάγκες και τα χαρακτηριστικά της ηλικίας των μικρών “Ροβινσώνων” των Ομάδων μας, που, αφού ξεπεράσουν τη συνήθη αρχική δυσφορία, μετατρέπονται σε “μάγειρες” γεμάτους περηφάνια και αυτοπεποίθηση για το κατόρθωμα τους.

Η προετοιμασία ενός φαγητού πλήρους σε θρεπτική αξία, σε επαρκή ποσότητα αλλά λιτό στη σύνθεση είναι μια ευκαιρία αγωγής των παιδιών στην υπευθυνότητα, την ολιγάρκεια και το Καθήκον, βασικό στόχο του Προσκοπισμού.

Ισίδωρος Κανέτης

Γενικός Έφορος

Απρίλιος 2005